Nasze czworonozne zwierzaki...
Beagle
Rasa angielskich psów gończych istniejąca w XIV wieku, używana do polowań w sforach na lisy i zające, powstała najprawdopodobniej z krzyżówek francuskich psów gończych harrierów z terierami. Istnieją dwie teorie pochodzenia rasy beagle. Pierwsza, do której skłaniali się Bourdon i Dutheil na postawie starożytnych dzieł Ksenofonta, mówiła o antycznych praprzodkach greckich psów gończych. Trafiły one z Rzymianami do Anglii, gdzie krzyżowały się z psami Normanów.
Druga teoria odnosi się do dwóch ras psów gończych pochodzących z południa Francji – Gaskonii i Saintonge. Dały one początek psom nazywanym southern hound, które przybyły do Anglii z kontynentu w okresie wojny stuletniej. 
 
Nazwa może pochodzić od celtyckiego słowa beag (mały) lub francuskiego begueule (rozdziawiony pysk). 
 
W Zjednoczonym Królestwie klub miłośników tej rasy powstał w 1895 roku, a kilka lat później psy te pojawiły się w USA

Szata jest krótka i przylegająca. Według wzorca FCI u Beagla "jest dopuszczalne każde umaszczenie psa gończego, od tego roku dopuszczony jest również do tej pory nie uznawany kolor wątrobiany, koniec ogona biały"." Najczęściej spotykane beagle posiadają typ umaszczenia tricolor, ale umaszczenia bicolor (dwukolorowe) oraz hare pied (zajęcze) zyskują na popularności. Rzadziej spotyka się umaszczenie mottle, czyli cętkowane.
Każdy pies rasowy (czyli taki, który posiada rodowód i udokumentowane pochodzenie do czwartego pokolenia) MUSI odpowiadać normom, jakie ustaliła największa organizacja kynologiczna na świecie Federation Cynologique Internationale (FCI -skrót czasami pisany przy nazwach hodowli zrzeszonych w Federacji), a jego rodzice MUSZĄ być psami hodowlanymi w myśl regulaminu Związku Kynologicznego w Polsce, zdrowymi i odpowiadającymi wzorcowi rasy.  
 
Wzorce opracowane są dla wszystkich ras zrzeszonych w FCI i obowiązują każdego przedstawiciela danej rasy. Aby ułatwić osobom nie znającym anatomii psa czytanie wzorca na poniższym zdjęciu zaznaczono części ciała psa: