Nasze czworonozne zwierzaki...
Maltanczyki
Jedna z najstarszych ras świata. Dokładne jej pochodzenie nie jest znane, ale wiadomo, że były już znane w starożytnym Egipcie, Rzymie i Grecji. Kwestia nazwy tej rasy nigdy nie była jednoznaczna. Rasa ta pochodzi z wyspy Meledy (Kalimachos w 230 p.n.e. pisał o niej jako o wyspie Melitaeus), znajdującej się na Morzu Śródziemnym, a uznanej mylnie za Maltę. Według Strabona psy te w starożytności zamieszkiwały Maltę, która kiedyś nazywała się Melita.
Nazwa nie oznacza, iż rasa pochodzi z wyspy Malta; przymiotnik „maltański” pochodzi bowiem od semickiego słowa „malat”, oznaczającego azyl lub przystań. Źródło słów pojawia się także w nazwach wielu nadmorskich miejscowości, m.in. w nazwie nadadriatyckiej wyspy Méléda, sycylijskiego miasta Melita oraz samej nazwie wyspy Malta. Przodkowie tych małych piesków żyli w portach i nadmorskich miastach środkowego obszaru Morza Śródziemnego, gdzie polowali na myszy i szczury, licznie spotykane w portowych składach i ładowniach. Już Arystoteles (384-322 p.n.e.) wzmiankuje o rasie małych piesków; filozof określił je łacińską nazwą „canes melitenses”. Psy te znane były w Starożytnym Rzymie; były ulubionym towarzystwem matron, opiewanym w I stuleciu przez poetę Strabona. Maltańczyki były częstym motywem, obecnym w renesansowym malarstwie, ukazującym te małe salonowe pieski u boku pięknych kobiet ówczesnej epoki.
Maltańczyki mają wspaniały charakter. Z pewnością nie jest to typ psa, który większość czasu spędza na kanapie. Jest energiczny i ruchliwy, ale nie potrzebuje bardzo aktywnych form ruchu. Z maltańczykiem lepiej wybrać się na spacer w miejsce, gdzie może eksplorować, niż na biegi. Psy tej rasy od zawsze towarzyszyły ludziom, dlatego bardzo przywiązują się do swoich opiekunów. Skutkuje to tym, że źle znoszą samotność. Psy rasy maltańczyk to zwierzęta o wrodzonej łagodności, ale również o radosnym usposobieniu. Szybką się uczą, co sprawia, że są świetnymi psami towarzyszącymi.
